VEFASIZLAR VEFASIZISeninle birlikte, doğan geceler Ağaran saçımı, yolan geceler Sevdanda gözyaşı döktüğüm zaman Senin yokluğunda, dolan geceler. İhsan et gel, ey gül-i bağım. Sensiz kor’da geçti, bu ah-ü zâr’ım. Kaldır ey yâr, sinendeki zulmeti Gözlerinden bekliyorum, hikmeti Vefasızsın ne çare, bu gönlümde Görmedim gel, seni biten ömrümde Ufkumdaki karanlıklar, sen misin Sinelerde beklenen bir gül müsün. Doğmasan da, bir zerrecik ışık ver Gelmesen de, pembe gül’den gülüver. Zaman dolup, üflenen sûr gelmeden Yüce Allah, tüm canları dermeden Vûslat’ına râm et beni, ölmeden. Bekliyorum, mezarıma girmeden Tez gel artık, sorgu sual olmadan Mezar taşım, seni bekler durmadan Çektirdiğin cefaların, elinle Mahşer’de mi buluşalım, seninle Mizân’da tartıda, gelme benimle Helâl olmayacak, akan göz yaşım. Ne istedin, benim dertli gönlümden Kâlpleri kırma, gel tamiri yoktur. Nice günahkâr’lar gördün mü, çoktur. İbret olsun sana, yakan aslıhan. Mecnûn’u çöllere, leylâ mı saldı Şirin mi ferhat’ın, ah’ını aldı. Züleyha yusuf’u kuyuda buldu. Sende beni, susuz çölde bırakma...! ÂB-I HAYAT VER GÖNLÜME/SEVDA’LARIN GÜL OLSUN. |