güvercinLerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ** fazla uzun **
Saat sabahın beşi
Güvercinler mesken tutmuş fakirhanemin penceresini Kulağımda yalnızlığın senfonisi Gidişin , gidişin ruhumun hapishanesi Sahi niye gelmiştin ki bana Bir avuç sevdaydı beklediğim tenha bakışlarından Elimi tut istedim Tut ve bırakma bir daha İklimler kıskansın bizi Saat sabahın beşi Henüz hazmetme safhasındayım ayrılığı Tümüyle kavrayabildim desem Yalan olur inan ki Bilirsin yalan söylesem Ateş düşer elmacık kemiğime Tanırsın beni Neresini beğenmedin bu hikayenin Bu kadarını olsun hakkım yok mu bilmeye Ben ne derim sorarsa seni güvercinler Gidişine hangi anlamı yüklerim bundan böyle Bogazım kurudu Çatlamış dudaklarım Güneş ısıtmıyor biçare vücudumu Bilse kıyamet kopuyor Issız yüreğimde Bilse hücrelerim delik deşik Gidişin , gidişin selası kelimelerimin Saat sabahın beşi Henüz görkemiyle tanışmadım yokluğunun Gün habersiz gökyüzü habersiz İçimde içim ölüyor İçimde sen oluyor gözyaşlarım Cam kesiği gibi sızlatıyorsun içimi Fazlaca bi söze gerek yok artık Saat sabahın beşi Güvercinler bir bir öldürüyor kendini Gidişin , gidişin güvercinlerin intihar sebebi |