Kıvrım
kudurmuş zamanın ellerinde
ve yangın aramakta ruhum bir kıvrım var içlerimde sana ellerimle sunduğum bizimkisi kafiye aramak boş laflar içinde kim sorar geçmişi gelecek yormakta iken bizi kin kusarsam rahatlarım lakin bu safrayı almaz yeryüzü, tüm evren yalanla iç içe geçen gerçek yalanın değerini düşürmekte o zaman kesmek gerek olmuşsa ruhum kangren yalanlar söylemek gerek, hafif peltek Sen, evet sen! ne kadar da olgunlaştı Düş tohumları ektiğin ağacın dallarında hayal kırıklıkları Hasat zamanı topla, para eder iyisi kimisi hikaye sever kimisi ikinci el dar ağacı senin gibi... |