İçmez oldum kahvemi..
Kahveyi çok severdim hala da öyle
Asla şekersiz biliyorsun O eski tadını da bulamaz oldum Çünkü sen geldin kahveme ortak oldun Kahvem buna bozuldu soğudu Sen varken her şey bilhassa kahve bahaneydi Sen varken vakit kavramı yoktu Kahvenin kokusu hep burnumdaydı. Ama aklım fikrim sendin Sen varken kahve soğurdu Ben soğuk kahve sevmezdim Sonra sen kahvenin ne önemi var derdin Sonra yeni kahve koyardın bardağıma Bir yudum alırdım unuturdum sonra Böyle sürüp giderdi, hoş anılardı. Bir gün sen gittin, ben yalnız kaldım Sonra eski dostum kahve geldi Ben kahveyi sütlü severdim, şekersiz Şimdi sevemedim kahvemdeki sütün tadını Şimdi sek ve sert içiyorum kahvemi Kokusu da alıp götürüyor işte Gittin kahvemi kendim koyuyorum artık. Sami Arlan.. |