ATEŞTE KÜL OLDUM
Yine hüzün doluyum sensiz odalarda
Ne kadar uyumak istedim de olmadı Hayalin canlandı gözümde duvarlarda Kulaklarım kapıdaydı çalanım olmadı. Boş odalarda yalnızlığım çevirdi küle Beden senden uzak kalpse sana köle Bitmiyor senden uzaklarda çekilen çile Hasretin yine kalbimde aşkım geldi dile. Bir seni sevdim ondan gayri suçsuzum Dört duvar arasında sensiz mutsuzum Sen gittiğin o günden beri uykusuzum Bir başıma sevdana aç vede susuzum Üstüme gelen duvarlar arasında eridim Vazomda kuruyan çiçekler gibi soldum Ateş gibi yanarken mum misali söndüm Sensiz aşkından sönen ateşte kül oldum... MEHMET EMİN DAĞ 22 11 2017 /// sevgilerin şairi |