DEMEK GİTTİN
Vazgeçemedim senden
Terk edemedim bu şehri Ayrılığa yenik düştüm Kayboldum sensizlikten yorgun düştüm; Hayatım kan ter içinde süründüm. Adım attığım her yer mayın tarlası Oysa tüm sokaklar sen kokardın, Bu şehir neden bu kadar sesiz? Neden serçelerimiz feryat içinde? Neden güllerimiz boynunu bükmüş? İçimden tufanlar kopuyor Her yeri duman sarmış, Yoksa terk’mi ettin bu şehri? Yoksa terk’mi ettin beni? Acılarımla baş başa bırakıp, Toz gibi savurdun’mu yoksa rüzgarlara? Oysa seni çok sevmiştim Her gün güneşle doğardın sabahlarıma O muazzam nadidenle uyandırırdın Şimdi kim uyandıracak beni? Perdeyi çekip kiminle göz göze gelecem Kime buselerimi gönderipte tebessümü alacağım Demek gittin ha, bir başıma bıraktın bu viran şehirde Her yer sensizlik yüreğim kan içinde Güneş doğmadı bugün sensiz! Demek gittin ha öyle olsun Saçlarımı okşayan bu şefkatli yağmur Ne güzel ölüm kokuyorsun. |