Âşık Didar Olamadımİnandım gülen yüzüne dünya aldandım Seni bir dost bilirken işte ben yanıldım Neyim varsa aldın sonra terk ettin sen Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Âşık didar olamadım gülmedim güldürmedim Zerreye değer vermedim büyükleri beğendim Feryat eden oldu çağırdı tenezzül edip gitmedim Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Arayıp bir cevap bulamadım ben sorduğuma Sevmediğim kim varsa düşürdüm ben kucağıma Gömdüm benliğimle kinle ben ölüm çukuruna Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Artık vermeliyim artık güzel bir karar Gerçi nefsim diyor artık karar neye yarar Bende dedim belki Mevla af eder kulunu sarar Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Artık pişmanlık fayda verir mi onu da bilmem Ben Mevla’ya gidiyorum gelme dese de dönmem Pişmanım ben Mevla’m demeden bende ölmem Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Âşık Gülveren’im aramadın varmadın sen canana Elini bulaştırdın yalan dünya için sen çıkmaz kana Bak etrafına âleme böyle mi yap diyor ki sana Geldiğim gibi çırılçıplak şimdi ben kaldım Mevla’m af etti edep elbiseni giy dedi bana Artık yeter insanları candan sev var dedi her cana Âşık Gülveren |