Smyrna
Esen rüzgarın sağ göz ile sol göze olan ıraklığı
Senin ilkbaharının üzerime yağan yağmurlara doğan güneşi Belki bir vedaydı avuçlarımda dolu dolu sakladığım Belki son bir umuttu saklandığım Sonları yazan kalemlere olan sağanaklığı Benim sonumu sol gözünün aşinalığıyla Gözlerime bir güneşle doğan Dünya da ki sentilyar güneşin buz kesilişi Senle doğmanın İlk kez,ölümün ise giden ömrün artığı yaptığın İlk kez,savaşın Smyrna gibi adeta Smyrna Sevgi’n ise birlikte yanardağlara sırt dayamak gibi Canı hiçbir zaman yakmayan,hiçbir zaman gibi O kadar çok ve o kadar az kendim gibi Seni sevmek kendim gibi Smyrna! |