en gerekli şeydir mutluluk
ekmek su kadar mühim
belkide daha mühimdir
insanı en çok mutsuzluktan yok olur



mutluluk gökyüzünü farklı görmektir
insanları yanlışlarını değil
güzelliklerini göre bilme yeteneği verir
hep bir bahar havası çiçekler böcekler


hayatın tadı özünü ne olduğunu bilirler
mutsuzluk onlardan korkar herkes onuların
yanında yüzü güler en somurtkan hayattan bezmiş bile
hiçbir şey onuları yıkamaz asla mutsuzluğun kölesi olmazlar


hep içlerinde büyümeyen bir çocuk vardır
dahada büyümeyi düşünmez yaşı kaç olursa olsun
bir çocuk görse sokakta hemen eşlik eder oyununa
üzerinde ister takım elbise ister
önlük belkide işçi kıyafeti vardır tertemiz hiç bir şey fark etmez



mutlu birini kaybedecek çok şeyi vardır
o yüzden sıkı sıkı bağlıdır
onunu mutlu eden ne varsa asla bırakamaz
bırakırsa bilir artık o da bir kölesidir mutsuz dünyanın