14 kasım ahıskalıların sürülüş günüydü...

ahıska’yı gözgörenler bilir...
güzel konaklar onlarınmış.
dam-taşlarına firkat’in edilmişler.
mülklerine oturanlar... dan yaşlı bir adam:
" daştan efendinin tütünü burda tütiyerdi, efendi!"
ahıska lehçesinde... dedi.
kadd-im kurudu!
hanenin kanatlı kapısı kapanmamıştı.
yaşayan şeyler var sen deme!
bizim ardahan’da gadana zikri, memet ışıklı’nın evi cığırındaydı evler.
dipteki aşhanenin kapı emeden açıldı.

helal ekmekleri yedikleri peşhunda... maşinganın az biyandaydı.
oturdukları sedir...
işkaf...
duvardaki halçalar.
daştan efendi çocuklarıylamıştı.
olacaklardan habersiz, amansız...
aş-ekmek yuduyorlardı.
göğe eseli solukların birazıcığı saklanmıştı odada.
ta o gündüzsüz 14 kasımdan...
müşkünaz hala " kaymaktan alsa’za ola!" diyemedi değil cehdetsin.
şahit müessir pencereler... dinlesen bilecektin zulmün naçarı.

gün bugünkü tren istasyonu rabat’taydı.
arş’a çıkıyordu kanayaklı kadınlar şivanı...
sineler dögülende:
" belke bu yerlere bir de gelmedim
dalımca su serpin yoksa komşular!"
Allah sorsun sorumludan!

yalçıner yılmaz
14-11-2018
çanakkale