KÖTÜ GÜNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen öyle anlar olur, çekilmez olur hayat. Günü gününe uymaz insanın, uzaklaşmak sadece uzaklaşmak istersin her şeyden, eşten dosttan…Kara bulutlar çöker üzerine, zaman bile durur yaşama inat. İşte öyle bir günde yazılan bir şiir oluverir yaşadıkların.Beklersin sadece beklersin, bu da geçer ya hu diyerek.
Tüyden mi hafif ki, örsten mi ağır,
Günü bir değildir yalpalar insan, Bir ara şen şakrak bazen de sağır, Duygusuz işitmez beton gibi can. Hayattan bir takvim, gün boyar siyah, Nameler hüzündür, kemanla eşlik, Vird edinmiş sanki kötülük, küstah! Sanırsın ki o gün ölmüş iyilik. Bir acı bir tatlı, yaşam denilen, Hayal-gerçek, denge, gece ve gündüz, Eğri bir de düz bel, yoldur gidilen, Sanılan bumu ki? Rota hep dümdüz. Sarı yaprak dalda uç rüzgar yönü, Tepe bayır deme, anca sürüklen, Bu gün böyle hüzün matemin günü, Güler hayat elbet dertle bakarken. Düşkündür ifade, yüzde hat dolu somut, Kararmışım solgun yorgun çaresiz, Sesler yankılanır derinden soyut, Yarınlar güzel der, iç dünyam sessiz. İrfan Yıldırım Çevik |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar