Sorular sarmalında
rüzgar,
kırbaçlar indiriyor yalnızlığıma, hüzün yağıyor geceye, sel olup akıyor ruhumun dehlizlerinden. pişmanlıklara bölünüyor yüreğim, kan damlıyor kirpiklerimden. uzağım şimdi umuttan, hayalden ve senden... yüreğimde faili meçhul bir sancı, hislerim yanık bir türkü, ruhum karanlık biriktiriyor berzahına. akıp gidiyor gözlerimden bulutlar... ah rüzgar! rüzgar... bir zamanlar bu şehir ana gibi kucaklardı bizi. sen gittin, yüreğim ıssız, iklimler değişti, şehir de yitirdi şefkatini. belki hissiz bulvarlar, belki de yalnızlığım üşütüyor içimi?... bitkin düşen kim? şehir mi? ben mi? rüzgar mı yoksa sinemden silen huzurun izlerini?... |
Gerçekten güze bir anlatım şiirdeki durum...
Beğendim...
................................. Saygı ve Selamlar..