İki yaprak
Aylar varki iki yabancı gibiyiz.
Çekilmez günlerden geçtikçe ızdırabıma merhamet yağmurlarının düşmediğini gördüm. Ve yurdumu terkettim, evimi terkettim, güneşemi terkettim, mavi denizimi terkettim insanlara karşı inancımı kaybettim. Dokunsalar ağlarım. Vedamdan çok sonra hatıralarım, hayatım sebepsiz sularda canlanmakta. Unutmak! Herşeyi unutmak bir boşluğa yuvarlanırcasına unutmak istiyorum.. Kuru dal gibi, rüzğarın avucunda iki yaprak gibi... |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar