İsimsiz Şiirler VI
Altında şu toprağın,
Yatanlar var, diyorum. Ardından gidiyorum, Savrulan bir yaprağın: Sanki haber veriyor, Bir yay gibi geriyor! Savrulup duran dallar, Çekilen şu kumsallar: Git ve gel ve hep geril, Girmek için mezara! Başlar düşmeden seril, Kapanmayan pazara. Tebâreke dilinde, Bir bağışın muştusu. Siner azab korkusu, Rasül’ün kandillinde. Diner bekleyenlerin, Hasreti derin derin. Düşen rahmet satıra, Ve merhamet hatıra. Gökler ne yakın dersin, Yerin altından bir gün! Kabrinde seyredersin; Gece-gündüz bir düğün... O günden yana nişan, Bugün, şimdi, bu gece, Dilinde hece hece, Mülk’ten yana hep bir ân: Kalksın diye ıstırap, Rahmet olsun şu turap! D/okunsun akın akın, Ölüm bize de yakın... Sonu güllük-gülistan, Evvelinden âzâde! Dem bu demdir an bu an; Âhirinden ziyâde... |