'Sabret' Dedim Kendime
Dünyayı yüklenip, omzuma aldım
Günümü gün edip , gezemiyorum. Dibi görünmeyen , sulara daldım Tutacak dal bulup , yüzemiyorum. Yapılan hatalar , gözler önünde. Gidişat koşuyor ,hicap yönünde. Hürriyet ölüyor, doğum gününde Kalemim tutuklu ,yazamıyorum. Sadece doğaya, değildir ilgim Canlıya saygım var ,insana sevgim. Yuttum kitapları ,yetmiyor bilgim. İyiyi kötüden , süzemiyorum. Zihnim isyan dolu ,dingin kalmıyor. Yetim hakkı yiyen ,sözde çalmıyor. Küfeler AH dolmuş, artık almıyor. Oyunun sonunu , sezemiyorum. Üç beş güzel insan , umut veriyor. Mum olup yanıyor ,her an eriyor. Balçık tarlasından ,çiçek deriyor. ’Sabret ’ deyip candan ,bezemiyorum... Asuman APUL |
Nefisti yüreğine sağlık şairem