Cehennem Gülleri
Ömrümün hazan mevsimini başlatıyor telaşın
Gece gözlerinde titreyen bahtım ha düştü ha düşecek En sevgili dokunuşların rüzgârında sensizlik Kimselere eğilmeyen başım amansızca toprağına dökülecek Hiç tanımadığım duyguların sağnağı sele döndü işte Arama sorma tanıma unut Senden giden asla dönmeyecek Mutlu bir hayat dilemeli miyim bilmiyorum Dilim ne söylerse söylesin yüreğim hep yalan diyecek Git gitmişliğin kadar uzun bir ayrılığa Bıraktığın zamanlardan kimler gelip geçecek Bir yerlere sığdıramadığım o kör vicdansızlığın Yaşama umudumu alıp beni bir imkânsızlığa mı gömecek Ey benim yetimliğim ey bir başına kalmışlığım Gönlümün tufanından cehennem gülleri yeşerecek Aşkın bir kaç adım ötesinde koptu kıyamet Yokluğun beni öldürürken söyle Yeniden kim diriltecek... yaseminイモ乚乚ノ |