Son Gece
Son Gece
Vefasızın biriydi, değerimi bilmedi, O ağlarken ağladım, ben gülerken gülmedi. Sanki çok mu umrunda ’bu son akşamım’ desem? O kadar zalimdi ki, vedalaşayım desem. Sevgililer vefasız; yalancı mı hepsi de? Kâlbim ona inandı; sever dedim ölse de. Artık bilmesin varsın, oysa benim son gecem, Yemin olsun herşeye! Kal demezdi bilse de. Acındırmam kendimi, vedalarım sessizce, Farkında mıydı sanki; ben ölmüşüm, ona ne! İşte çeker giderim, çok kırılsa da kâlbim, Son kararımı verdim, yemin olsun bu gece! Yalandan da olsa da, ben giderken arkamdan; Çıkıp bakmadı camdan; gizliden de bir kere? İşte tam da o anda, esas öldüm bu gamdan, Ancak bir zalim yapar, unutulmaz bu gece. Düşlerimden uyandım; hayâllerim yıkıldı, Gençliğimi harcadı, daha neleri aldı. Ruhum çoktan da gitmiş, benden bir ceset kaldı, Vakit geldi... son hecem. Ölüyorum hey gece! 02.11.2017 Mehmet Semercio |