naftalin kokusu
zaman hızla akıp giderken,
ne çok şeyi de götürüyor beraberinde, insanları,yaşanan anları, geçmez sanılan günleri, acıları,sevinçleri,mutlulukları.. sanki hiç birini yaşamamış gibi hissediyorsunuz, hayal gibi,rüya gibi geliyor.. Alışılıyor mu derseniz alışılmıyor da kaybettiklerimizin yokluğuna sadece,yaşamak mecburiyetiyle, devam ediyoruz,hayatın için de var olmaya. naftalin kokusu siniyor,hatıralarımıza... emine rezzan sipahi |