HEPİMİZ MAHKUMUZ...
Öyle bir derde düştün ki yazdın fermanını,
Yaradana şükür verir elbet dermanını, Ömür dediğin hayat çeşmesinden hızla akar, Doldurmaya kalk kaçırırsın kervanını. Bir cehalet uğruna ömrünü feda ettin, Sen içeride yandın, dışarıda da yaktın cettin, Zaman dediğin kabus tık tık diye atar, Ardında bıraktıklarını yıllarca beklettin. Öyle bir duygu ki yakar kardeş sevgisi, Özgürlüğü yaşasa bile mahkum olur hepsi, Hayat dediğin sevenlerini acıtır, yakar, Anam son deminde, ister bağrına bassın seni. Zafer Özcan-(27.10.2017) |