BAŞKA BİR GÖKYÜZÜ
sokaklar yorgun, solmuş yüzler.
aylar var ki kurşuni doğuyor günler... bir zamanlar hasretine dayanamadığımız, adına şiirler yazdığımız bu şehir, unuttu artık o eski günlerini... bu şehir çoktan kaybetti hislerini, ölü bedenler dolaşıyor artık damarlarında... hayatsız doğuyor bebekler, zindan nöbet tutuyor doğumhane kapılarında... kuşlarda konmuyor eskisi gibi ağaçlara. kapanmış sanki hava sahası uçurtmalara. başka bir şehir olmalı sevgilim, başka bir gökyüzünün altında... kibir, tevazu rolünü oynuyor sahnede. erdem, ölüm döşeğinde kimsesiz. nefret, kalleşçe saklanıyor sevgide... prangaya vurulmuş sinelerde vicdan. ölü balıklar değil, çocuk cesetleri toplanıyor kıyılardan... başka bir şehir olmalı sevgilim, başka bir gökyüzünün altında... sokaklarına, kuş cıvıltıları ve çocuk sesleri, bulutlarına, dupduru çocuk düşleri sinmiş... başka bir gökyüzü, masmavi umutla bezenmiş... |