Tuhaf Şeyler Mezarlığı
bir anne, leşi ortada kalasıcalar diye bağırıyordu...
oysa daha demindi her şey ne de bildikti gökyüzü alışılmış renginde alıcı bulmamayan güven karaborsadayken tanrının kayırdıkları dillerinde yalan tükenmeyenler çoğaldıkca pahası üç kuruşa ihanetin her türlüsü kapanın elinde kalıyordu... ağzından dili yüreğinden cesareti çalınmış susmuşların hep bir mazereti vardı şimdi tüm bahanelerine el koyulmuş bir toplum çırılçıplak kalakaldı... Sözbir 26 ekimdi |
kaleminize bereket.