Efsane
bir melodiydi sessizligi bölen
Ta kendisiydi aynada yüzüne gülen Yarim kalmış bir nefesti Boğazinda düğümlenen Uzaktan bir ışıltı Odaya süzülen Tanıdık değildi bu gelen Ama cok duymuştu Efsaneyi eskiden Uykuda tatlı tatlı gelirdi Yaşarken delirten "Al beni de götür yanında" dedirten Efsane bu ya Uyandığında anlatamadan Gözler kapanmış yeniden Dilinde bir melodiyle Altüst olmuş ruhen Ve yine yeniden... A.P.P.Z. 25.10.2017 |
Güçlü kalemin daim olsun
Selam ve saygılarımla