DELER DE GEÇER

Nice kışlar gördük nice kar boran;
Bu da geçer amma deler de geçer...
Kaç defa kuruldu kaç defa cihan
Elekten deveyi eler de geçer...

Alyanak üstünde bir nokta beni,
Bağlandı gönülden döktürür kanı,
Harcatır boş yere altın zamanı
Gün gelir al benzi solar da geçer...

Başlayalım güzel işin sonundan,
Başın ağlar herkes söyler konundan,
Boynu bükük garip kapım önünden
Gözlerin yaş ile dolar da geçer...

Hor görme ahvalim budur gerçekte,
Yediveren güller açar yürekte,
Cismin yanımdadır ruhun ırakta
Cilve yapar ele güler de geçer...

Müşkildir bu hayat çekme çok nazı,
Pul ederler olsan bir sultan kızı,
Aşk ile geldikçe yürekte közü
Sevdamı yüz parça böler de geçer...

Nadir bir elmasım harika ziynet,
Her bir taşım ender, bulunmaz servet,
Cevherim cevahir ne sanır hayret
Darı gibi yere çalar da geçer...

Yâr dedikçe yardın başımda kan var,
Geniştir bu alem – sen eyledin dar,
Kaç defa söz verip bozdun bin ikrâr
Kim senin aklını çeler de geçer...

Yitirmeden önce bilinmez özü,
Bir de olursa hep dışarda gözü,
Tükürsen de renkten değişmez yüzü
Edepsizler kalbi diler de geçer...

Damla damla ama sürekli akar,
Aniden gürleyen hep menzil yıkar,
Yontulmamış sözü çok boyun büker
Kinlenen kinini biler de geçer...

Gün düşer takvimden ay düşer yıldan,
İtibardan halden düşme gör elden,
Ne yaralar aldım kapanmaz dilden
Gönlüm bir kuzuca meler de geçer...

Ressam Halil, elde yumaktır çile,
Hitap eder hitap direk gönüle,
Aşkını nakşetmiş aşkını güle
Can yakan dikenler yolar da geçer...

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 17.08.2007
(Dost Diye Aşk Diye Yanar Yüreğim)