Gideyim
Ruhum kanatlansın çıksın semaya
Sonsuzluğa yelken açıp gideyim Yöneleyim aşkla dar ı ukbâya Faniden bâkiye kaçıp gideyim Ömrüm pınar olsun aksın bu yolda Mis gibi kokayım her an dalımda Güzel sözler olsun daim dilimde Türlü güzellikler saçıp gideyim Yâr düşsün kalbime yanayım ben de Mevlana Şems gibi şevkle dönem de Kemâle ereyim yüce dinimde Aşkın şarabını içip gideyim Huzurun deminde zevke dalayım Zikrin hemdeminde nurla dolayım Tefekkür anında manen solayım Ahiretimi de biçip gideyim Sevda ikliminde güller dereyim Mevlanın yoluna ömrüm sereyim Kainatta her an Rabbim göreyim Fâni bedenimden geçip gideyim Dar ı imtihanda ben bîçareyim Hüzün deryasında âh âvâreyim Gönül sarayımda ben virâneyim İmtihan deyip de uçup gideyim Şu garip alemde hasret tüterim İnayet olmazsa hemen biterim Bu zalim dünyaya nasıl yeterim Dünyanın boyunu ölçüp gideyim Ömrümün sonunda son nefesimde Allah olsun o an çıkan sesimde Uçmaya hazır ruh can kafesimde Rahmanın aşkıyla göçüp gideyim Selva Durmaz Emir |