Gözyaşlarını budadılar ağacın. Ağlamayı unuttu. Yalnız başına mahallenin orta yerinde. Narin gövdesine gelen vurdu, giden vurdu. Olsaydı gözyaşı, Belki ağlayarak avunurdu. Hiç değilse tesellisi o olurdu. Ankara, 04.05.2008
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ağlamayı Unutan Ağaç şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ağlamayı Unutan Ağaç şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Belki ağlayarak avunurdu.
tebrik ediyorum
türkiye çöl oluyor
hala uyuyoruz.....