COŞARİ KALDIKÇA BEN
Varsın yorgun yüreğim bağırsın boğuk boğuk,
Ruhta söndükçe ateş; beden, bedene soğuk… Hasretten yanıyordum, bak şimdi üşüyorum Sen aklıma düştükçe zaafa düşüyorum. Kuşlar da sussun artık, senden haber vermesin Gözlerim umutlanıp boş hayaller görmesin. Senden esmesin rüzgâr, kokun gelmesin sakın, Varlığın varla yokta, seni unutmam yakın(!) Bilmedin, bilmiyorsun; nasılım, ne hâldeyim. Sonu vuslat olmayan karmaşık bir yoldayım. Hep sana gidiyorum; gecem yok, gündüzüm yok! İsyana düştü gönlüm, söyleyecek sözüm yok! Sevda yağmurlarında çürüyen yaprağım ben, Hasret gözyaşlarıyla yoğrulmuş toprağım ben Coşari kaldıkça ben aşka yürüyeceğim. İbrahim olamazsam aşkta çürüyeceğim, İbrahim COŞAR |