İRFAN'IM
Kızgın güneşte pişmiş tenim
Onun içindir esmerim Binlerce yıldır ezilir masum duygularım Törelerin ağır baskısı altında kaçırdım diye sevdiğimi Vurulmuş boynum Hiç acımadan Düşmüş toprağa sevgilim Hayatın baharında Benim için Vermişim katil töreye Binlerce gencimi Sorgusuz sualsiz Başkaldırmışım zalim düzene Ama hep kaybetmiş Onun içindir öfkeliyim Nemrutlarla bitmemiş kavgalarım Çarpışa çarpışa bugüne gelmişim İrfan’ım ilimdir fendir aydınlık yolum Cehalet iledir benim amansız savaşım Varsın gitsin sevgili başım Dönülmez yola baş koymuşum. İrfan GÖRGÜN |