gel bana
yanağımdan elime düşen her bir damla,
bana yaşattıklarının hesabını soracak elbet sana. açtığının yaranın bedelini ben gülerken ödeyeceksin, ve sakın yaptıkların kalır sanma yanına. sonbahar yağmurunda en çok canın yanacak, düşen damlalar yüreğimin ateşini söndürürken. sönen ateşimin külleri yüzüne savrulacak, en güzel anılar birden aklına düşerken. sonbaharın en sert poyrazların da gel bana, yazın zaten her yer çiçek sensiz. sen yine sonbaharın poyrazında gel bana, mezar taşım bu mevsimde hep çiçeksiz. |