KORCAN dı
Hummalı telaşlı bir gece
İstanbul’u sel basmış Sokaklar bonboş sessiz Ayaklarım ıslak üşüyorum Koşar adımlarla geliyorum Gözlerin kapalı Odada bir ağır hırıltı var Herkez suskun bakıyor Rengin git gide soluyor Ayakların çok soğuk Azrail se biliyorum Baş ucunda bekliyor Son bir acı hırıltı yayılıyor Sessizliğini bölüyor gecenin O an gittin azrail sırıtıyor Yüreğim kopuyor içimden ANNEM hala elini tutuyor Doktor acı bir ses tonuyla Hastayı kaybettik diyor Bilmiyor ki Koca çınar KORCAN dı Yitip giden o taş odada. sema korcan/kitapsız şair |
Gönül dostu; Şiirin güzelliği tekrar tekrar okuma sebebi olmakta...
Kutlarım…
................................................... Saygı ve Selamlar.