Yaşam Hatıralardır geleceğe
Çocukluğumuzdur yeryüzü
Geleceğimiz gökken
Göğerirken hatıralar salıncağın hayhuylarında
Avuçlarıma düşen
Boşlukta tutunu veren
Kainatın diğer adınında
İnanç olduğunu

Buz gibi çiğini içiyorum insanlığın
Nemli acılarım giriyor zihnime
Acıların mühürlü vahları gitmiyor
ben ışıltılı bir evrenle yatarken

Yaşam belki
Bir rıhtımdır
Hep beklen
Bir sevgilidir ,umuttur
Ya da bir dar ağacıdır
bir yevmecinin
Güneşin batışını beklemesindeki
Düştür
Ya da
Mehmetçik in beklediği
Şafaktır

hala inanasım gelmiyor
Güneşin ılık nefesinin altında
insanlığın donduğna
Hatırlarımın güne vuran duygusu duygusu
Terkedilmişliğimizde tükenmiş
Soyut bir kavramdan ibaretmiş anladım

İnsanlara değil
insanlığın kendine acıyorum
en ihtiyaç duyduğum anda
Kaçıveriyor yamaçlara
yoksa yürek denen hacim
iki sevişme arası
Bir sigara teneffüsü müydü

Bak diyorum
Sonsuzluğun inkarından geliyor
Kos koca kralların
Ayak izleri
Düşlerim daha genişti
Kainatın ve kalbimizin
Vurdumduymazlığa haykırışından

Yarınlar yitik bir kavram gibi yok
Kemirdi köstebekler sayfalarını
Bak hala bir şemsiye gibi tutarken
Tanrı güneşi üstümüzde
İri bir mürekkep lekesi gibi
Peşimizden takip eder bizi gece