ANLADIM Kİ!...
Sımsıcak bir yaz günü
Ve hayallerim dorukta.. Yanımdan geçerken bir simitçi Neşeyle bağırıyordu ‘’Hadee yeni çıktı çıtır çıtır Dumanı üzerinde simitlerimin’’ Mutluluğu sesinde yankılanıyordu Ya şu boyacı çocuk nede kaygısız Elinde kağıt mendil satan küçük kız Akan burnunu siliyordu elinin tersiyle yüzünde tatlı bir tebessüm ve neşesiyle …. El ele tutuşmuş iki sevgili Adımlarken parke taşları pervasızca Tek yürek çarpıyordu sanki kalpleri Bugün bir başka sanki sokaklar Selvi ağacının altındaki banka oturmuş Elinde sazı türkü söyleyen adam ‘’Hayal bana yakın yar bana uzak Sevdası başıma dolanır gitmez’’ Aşık veyselin türküsüyle Bana sesleniyordu sanki yanık yanık..... Güvercinler korkusuz salınırken yanımda Atılan yemleri kapışmaktaydılar Birbirleriyle yarışırcasına Ve ben bakınırken masmavi gökyüzüne Takıldı gözlerim bembeyaz bulutların gizemine Ve o an anladım ki Mutluluk gökyüzünde bir bulut Erişmek imakansız ama bir umut Tutunup anka kuşun kanatlarına Çıkıverdim bulutların üstüne Ve ben ordan bakınıyorum….. PAŞAOĞLU |
çay şiire .
ne güzelde yakışır..
Bulut sanki yere yakın..
Harika anlatımla ,okuduğumda sanki simit kokusunu aldım.
Mendil satan o kız çocuğuna içten yandım.
Duyulan etrafta ki o seslerle ,el ele tutuşan tek yürek olan o sevgililer.
Heleki elinede sazıyla türkü söyleyen bir de o adam,paşaoğluna seslenmiş ki duygularını anka kuşunun kanadında bulutlara çıkarıp bize böylesi güzel bir eser okumamıza vesile olmuş...
Muhteşem ,tebrikler paşaoğlu