Özel okul sahibi öğretmen arkadaş, "Ağabey, çok dardayım, on üç bin TL’ye ihtiyacım var. Bir aylığına bu parayı bana ver." dedi. Evimi sattığımı biliyordu.Param vardı. Hiç bir çıkar beklemeden parayı verdim. Bir aylık süreyi her ay uzatarak yedi ay etti... Biraz sıkıştırınca tanıdığı doktordan üç günlük burnu kırıldı raporu alıp beni şikayet etti. Bir gece nezarette kaldım. Polis: Burnu kırılmış raporu var, dedi. Polise dedim ki: Burnu karşınızda bir darbe var mı? Polis: Burnu sağlam. Darbe yok. Ama raporu var. Biz burna değil, rapora bakarız, dedi.
İki yıl mahkemeden sonra şikayetini geri alıp paramı verdi. Bir aylığına aldığı parayı otuz bir ay sonra almış oldum.
Bu şiir o günün eseridir.
Dürüst olmadığı için okul elinden gitti. Eşi kendisinden boşandı. Yaptığım iyiliğe karşı çektiğim üzüntü ve şiir baki kaldı...

Ahmak cömert elim,
Acem kınası çal,
Gül eğlen sevin,
Parası uçtu gitti yele,
Mideye on üç yıl,
Oruç tutturan evin…

Ahmak cömert elim,
Delik cebin dibi nerde,
Saç baş yol dövün,
Yatırdı beton yerde,
Adımlattı hücreyi,
Dostunla övün…

Ahmak cömert elim,
Koy kadehe efkârı,
İç susuz iç,
Cehennemin yolları,
İyi niyet taşlarıyla örülü,
Belin doğrulmaz hiç…