AĞLARIM
Gurbetele düştüm gencecik yaşta
Ah benim sılam der yanar ağlarım Yürekte ızdırap, hasretlik başta Tüm sevdiklerimi anar ağlarım Kederle demlendim akşam olunca Efkarla gamlandım güneş solunca Sabah olmak bilmez yalnız kalınca Yatağımda döner döner ağlarım Çıkmazdım gurbete babam olsaydı Yanımda dağ gibi dimdik dursaydı Ne olurdu benden sonra ölseydi İçim sızlar, her dem kanar ağlarım Anamın hayali gönlüme düşer Özlem ile benliğim kavrulur pişer Kokusun ararım yüreğim taşar Issız kuytulara siner ağlarım Ben yokken yarimi vermişler ele Nasılda kıymışlar o gonca güle Sevdiğimin yoluna ölürdüm bile Şu gurbeti kınar kınar ağlarım Sılamın yolları uzar giderse Gönül daha fazla hasret güderse Kahırla eririm gurbet kaderse Derdi kederlere banar ağlarım Ayşegül Bahçeci/Ankara |