Gece Olunca (1) - 264
Her yönüyle üstümde, hissettim lanetini
Gönül bahçemde açan, çiçeklerim solunca Güpegündüz, apaçık, gördüm ihanetini Yalan katmam sözüme, vakit gece olunca Kendini özel sanma, kimse gökten inmedi Samimiyetsiz tavrın, içime hiç sinmedi Yıllar yılı ağlattın, gözyaşlarım dinmedi Uyku girmez gözüme, vakit gece olunca Aşka güvencim bitti, belki de bir oyundur Yanıma dahi gelme, haddini bil orda dur Yedisinde ne isen, yetmişinde de odur Dönerim ben özüme, vakit gece olunca Oksijensiz bıraktın, nefes alamıyorum Tiksiniyorum senden, senle kalamıyorum Yarım yamalak uykum, artık dalamıyorum Sahte gülme yüzüme, vakit gece olunca Aşk sadece olgudur, bana göre düzmece Ömür alay ediyor, vakit değil seçmece Kurcaladı beynimi, hayat denen bilmece Varamadım çözüme, vakit gece olunca Ne kadarda aciziz, dünyaya hep zafiyet İnsan şeytana köle, nefsine muafiyet Asıl gerçek zenginlik, sağlık, sıhhat, afiyet Hasretim gündüzüme, vakit gece olunca SADIK YILMAZ Tarih:30.07.2017 ====================== Değerli kalemlere bu harika düetleri için çok teşekkür ederim Kırarım,yüreğimde oturan taşlarımı Sabrımı sınayarak çatmadan kaşlarımı Avutarak gönlümü uyutup düşlerimi yatırırım dizime vakit gece olunca...............Gülseren Morkan Gece’nin Göz’leri Rahmini açan fahişe gece Ayrılığın isli kokusu sinen ruh’umu Katre katre emerken hücrelerine Asi bir kadın bakar, gizemiyle Gece’nin göz’lerinden göz’lerime. Ey gece bakışlı gizemli kadın. Ruh’um ol, üşüyen bedenime, Hüznüm ol, gir gönül kafesime, Duygularıma inci ol, düş şiir’lere, Tut yüreğimden çıkar beni güne..........................Kul düşünce |
Yazdıran ve hisseden yüreğinize sağlık üstadım
Tebrik ederim selam ve saygılarımla