Merhaba şiir sever dostlarım.İki aydır üzerinde çalıştığım yeni bir şiiri sizlerin beğenisine sunmanın mutluluğunu yaşamaktayım.Şiirin hikayesine gelecek olursak,hayatın getirdikleri demekle yetineceğim.İnsanların sizinle dertleşmesi ve sizin o yaşananları yorumlamanız diyebilirim.Yeni şiirler ile buluşmak dileğiyle.


AYKUT UYSAL

Yolun sonundayım;
Bir ayağım çukurda.
Dibi belli olmayan derin kuyular;
Yavaş yavaş çekmeye başlıyor.
Yorgun muyum?
Bitkin miyim?
Cevabını alamadığım bir yığın soru var.
Kendini düşün deme bana;
Halim kalmadı.
Savruluyorum durmak;
Toparlanmak bilmeden.
Bana yönümü sorma;
Yönümü bende bilmiyorum;
Kısacası gittiğim yolun götürdüğü yön.
İyiyim diyemiyorum;
Kötüyüm ise;
Hiç diyemiyorum.
İyi ile kötü arasında;
Bulunduğum durum.
Suçlu aramayı bırakalı çok oldu.
Bana suçluyu sorma.
Dikkatli ol sadece;
Ateşle oynayıp;
Benzin dökme üstüne;
Yaraları ağır olur;
Toparlamak zor olur.
Bakma bana;
Acıdır şu ara halim;
Sende yanma benimle.
Sende incinme.
Sevmeyi sevene sor;
Aşkı aşık olana sor;
Yanmayı yanıp kavrulana sor.
En içten onlardır çünkü.
Bazen ise;
Anlatsan bile;
Anlayamazlar içinde bulunduğun durumu.
Yaşamak gerek;
Görmek gerek;
Hissetmek gerek.
Boş sayfalar;
Boş bakışlar;
Bomboş eller.
Hayaller bile;
Kayıp gider ellerinden.
Piyon olmuşsun ama;
Farkında bile olamazsın.
Görüş alanın kapanmış;
Her şey boş olur.
O zaman anlarsın gerçekleri;
Bazen geç;
Bazen erken.
Yollar bir gün son bulur;
Yaşadıkların;
Gördüklerin;
Hissettiklerin sana miras gibi kalır.


AYKUT UYSAL