Gitmek gerek bazen
Gitmek gerek bazen
Gözyaşımın kezzabını yüreğime akıtarak Anıları salkim saçak serperek Ayrılığın okunu hayallerle saplayarak Yitik gecelerden ömrümün öfkelerini sökerek Gitmeyi kabullenmesemde Gitmek gerek bazen Sevdanın hendekli yollarinda yürüyerek Kışa dönen rüyalarımı uyutarak Yüreğimde ihanet çarpmalarını öldürerek Inadina sessiz sedasız hatta suskun ağlamaklı Çılgın kahkaha ile Bazende inadına kırılgan Inadına gitmek gerek bazen Ve de Misralara sensizligini düşürerek Sensizliginin hasret pencerelerini kapatarak Dudagima dolanan özlem kufurlerini güne savurarak Adına yaşanan ne varsa Zehmeri soğuna bırakarak Gitmek gerek bazen |