ZEYTİN VE İNCİR
Yılın on iki ayı yemyeşilsin
Yok mudur senin hiçbir derdin ? Ey zeytin ! Olmaz olur mu hiç incir kardeş Bu dünyada var mıdır dertsiz baş ? Bakma böyle yemyeşil kalışıma İçimdedir acılarım İçimi bir açsam Dökülür keder dertler Çağlar narin gözlerin Zamansız dökülür geniş koca yaprakların Kurur kavurucu sıcakta yumuşak, nazik kökün İrfan GÖRGÜN |