Yusufun kaderinde kuyuya düşmek varmış
Her kuyuya düşene bir kervan umut olmaz
Züleyha senelerce belki Hakka yalvarmış
Hakkı bilenler için Fravun ma’bud olmaz
Döner bahtı urganca Mısırın gerisine
Yusuf girdi gireli saray içerisine


Her şey bir istikamet şaşmaz çizgi üstünde
Ne sağa meyil verir nede sola dönemeç
Fravun yüzlerce can katlettirse bir günde
İlahi adalete hesap verecek er geç
Gün gelir muhtaç olur aldığı kölesine
-Odunun çokluğundan alevlerin nesine-


Züleyhayı kendinden geçiren tesadüfmü
Onca ihtişam onun gözünde değersizdir
Saraylar hizmetçiler ziynetin yoktur hükmü
Bir gönlü kazanmaya yekünü çaresizdir
Neler feda etmezdi bir kez -gel- demesine
Her insan Yusuf kadar hakim olmaz nefsine


Beşeri aşk Züleyha,ilahi aşk Yusuftur
İtirazsız zindana yürümüş seve seve
O ebedi sevdanın şua’sına mensuptur
Aslı maksut edinen,razı kafesli eve
Zincirlere vurulsa şükreder kaderine
Şükür der-yenilmedim şeytan vesvesesine-


Bu gün bilekte zincir yarın altın taç başta
Gör mevlanın Yusufa bahşettiği saltanat
Şimdi kuyuya atmak kardeşini revaçta
Daim değil zalimin elinde olan fırsat
Hakkın halk ettiğini kim çevirir tersine
Her nefis Yükselemez Yusuf mertebesine…..

24.09.2017.GÜREL Nezlim