Yar…
Ne kadar
Hoş kelam etsem de kanma
Sen yine de, nefsin badiresini unutma

Ruhun,
Asudeliğinden bihaber olunca
Kalbin, zindeliğinin asliyeti unutulunca

Heveslerin,
Ardı sıra bahaneler olunca
Zevkler için, sınırları kifayetsiz kalınca

Hesap
Mizanın haşyetiyle anılmayınca
Ötelerin şevki sinelerde yaşanmayınca

İnsan, can
Sadece yüreğiyle soluyan olur
Kalbin itminanlığından azat olur anı bulur

Kendi
Dirliğinden öyle uzaklaşır, kaybolur
Lisandan sudur edecek kelam davacı olur

Aşk muhabbet
İçin vardır ve bir aşamadır
Sevda yolunda şevkle kuşatan net hazdır

Halin ekseninde
Açan bahardır öyle vardır
Ölüm için en muazzam bir devranı hayattır

Kelam sarf
Edilirken düşünmek asıl olandır
Halis olmak bir insan için şart olan hakikattir

Muvazene niye
Vardır ahenk niye anlamlıdır
Adam olmak, ruh nizamıyla müsavi olmaktır

Yâre vasıl
Olmak rahmeti vereni tanımaktır
Onlar semada ki yıldızlar güzelliğinde aktır

Bahardır,
Çiçeklerin esrarıyla kokan candır
Muhabbet için, bulunmaz aşiyanı canandır

Mustafa Cilasun