AZ KALDIGönlüm kara bulutlu birazdan şimşek çakar Ardın sıra ağlayan bir çift yaşlı göz kaldı Ömür güze yaklaştı umut etsem ne çıkar Dört mevsim kışa gebe yaşanmadık yaz kaldı Yine içime hüzün doğmasına az kaldı Anıları bıraktım geçmişin kucağına Dert tohumları ektim bu özlem ocağına Kurtulamadım işte düştüm sevda ağına İçerime dert olan birkaç güzel söz kaldı Hasret boynumda bir ip boğmasına az kaldı Ruha sinen aşkımla yapayalnız biriyim Yaşamaya mecal yok ne ölü ne diriyim Gel de tut ellerimden özgürlüğe ereyim Sevdan demir kelepçe kollarımda iz kaldı Azrail’in şu cana değmesine az kaldı Hayat zaten anlamsız sensizken ömür ziyan Laf anlamayan kalbe çok da ki desem dayan Kıvranıyor yüreğim feryadımı yok duyan Senden sonra kırık kalp bir de fersiz diz kaldı Ruhumun arşa kadar ağmasına az kaldı Murat Gökçe Karsî 16.09.2017 |
müsemması şiirde bu sayfada
İşte şair böyle olmalı kah beyit kah çift ayak şiir yazabilmeli bu minvalde
murat kardeşimizin kalemi zengin donanımlı ve bu sayfadan şiire doymuş
bir şekilde ayrılıyoruz .
Tebrik ederim nicelerine şair.