Beni çiltim çiltim çözdün dağıttın,
Hicranıma kezzap döktün be gurbet...

Bağrımda sevgiler çiçek açarken,
Gülümü kökünden söktün be gurbet...

Ocağım tüterdi ,şendi bu obam,
Ocağıma incir diktin be gurbet...

Senden kaçam dedim; pranga vurdun,
Kafanı garibe taktın be gurbet...

İçim sevgilerle dolu yaşarken,
Gönlüme hicranı ektin be gurbet...

Bütün düşmanlarım dize geldi de,
Beni yıkan düşman tektin be gurbet...

Alev akşamlarda grup ağlarken,
Gönlüme kurşunu sıktın be gurbet...

Anayı bıraktım yoksul sılada,
Senin kör cevrinden bıktım be gurbet..

Her gün teselliyi verir yorganım,
Göz yaşım içime aktı be gurbet...

Yüreğim kavruldu hicran közünde,
Sen ondan da acı ;yaktın be gurbet...

Acılar sinemde cirit atarken,
Zevkle seyrettin baktın be gurbet...

Mihnetin zehrini katre katre ver,
Gönül zindanına tıktın be gurbet...

Garibin çilesi bitmez katlanır,
Beni kömür gibi yaktın be gurbet...

Gönlümden sevgiyi ,vicdanı çaldın.
İçime kan gibi aktın be gurbet...

Soldu lalelerim, gönül çiçeğim,
Azrail ’den senin farkın ne gurbet...

Öğüttünde beni değirmen gibi,
Demirden mi senin çarkın be gurbet.?