İsimsiz Şiirler III
Geceler yol olur fikrine nehrin,
Akıl seyyah gibi dolanır durur Ve akıl durulan o denizlerin, İçinde battıkça sükût kudurur. Bir mâtem evinin sessizliğini Haykırır susarak sanki geceler. Ölümü, insanlar; bini, yüzbini Bir nefes farkıyla öyle heceler. Yalnızlar şehrinde ağlaşanlara, Gözlerinde yaşla arkadaş olur. Kendini, kendinden anlayanlara, Şafakta ser veren bir sırdaş olur. Ankara / 05.08.2017-02:54 |