BİR GARİBANÇöl yangınlarına tutulmuşum Her kum tanesi Bir kurşun gibi saplanmış Böğrüme. Fırtınaların en alasına yakalanmışım Kimsesizliği, Kaybolmuşluğu Yaşamış Kahrolmuşum. Düşe yatmış ay Kum tepeleri dansa davet etmiş Bir sağa, Bir sola Sallanmışım. Yorulup dalmış gözlerim Yarın kollarında En güzel saatleri tüketmişim. Nice kapılar açmışım, Kaç kapı kapatmışım Ardımdan. Kapı kollarından her ayrılışında ellerim İkiye bölünmüş yüreğim. Yarısı kapı önünde kalmış, Bana yoldaş olmuş yarısı. Bu yarım kalple Yaşamaya çalışmış, Bir gariban Gariban bir şair olmuşum. Ertürk DEMİRCİ |
VE INAN BANA GARIBLIK YÜREGIMIZIN BIR KÖSESINDE ELBET BULUNUR;
SAYGILARIMLA