EN SON YÜREKLER ÖLÜR
Güzel bir yaz günündeyim
İmbat yelleri esiyor efil efil Gezen bir çift görüyorum el ele Yüreğim Gülümser’ e gidiyor Ellerim de karanfil Kapıyı açmayacağını biliyorum Yüreğim bir daha Bir daha çal diyor Kim bilir belki de açar diyor Gülümser karanfili çok seviyor Kapıyı ısrarla çalıyorum Yüreğim olsun diye bahtiyar Gülümser hışımla kapıyı açıyor Sen daha benden vazgeçmedin mi ihtiyar? Derin bir iç çekiyorum Tükenmiş takatimle Feri sönmüş gözlerimle Bitmeyen emelimle Gülülümser ’den bir daha gidiyorum. Ah Gülümser ah! Sen bin kez kovsan, Bu yürek bin kez kapına gelir Şunu unutma! Unutma sakın! En son yürekler ölür. Handan Uçak Tunca |
………………………………………………………..Saint Euremond..
............................................ Saygı ve Selamlar.