DÜŞÜNMEDİMGönlüm çileden uzaktı kam alıp durdum felekten Kader denen muammanın ögrenmedim iç yüzünü Usta idim dağı deldim taşı geçirdim elekten Gördüklerim ziyan idi kör eyledim kalp gözünü Ha bugün ha yarın deyip aksattım asıl işimi Ahireti hep boşladım sözde çok sıktım dişimi Bilemedim bir gün gelir el Kahhâr çeker fişimi Halbuki ne çok uyardı dinlemedim ki sözünü Asıl güçsüz olan bendim şeytandı içime sızan Dünyanın hamalı oldum çalıştıkça fazla azan Çağırıp durdu kendine gel diye mübarek ezan İş işten geçmezdi ama bulamadım hak izini Her şey Hakk’tan hiç şüphesiz yaklaşacak elbet ölüm Gel kör ki hiç aldırmadım o zamandır gerçek zulüm Er ya da geç af dilerim olsam da ne çıkar zalim Sonra dedim hep aklımca unuttum dinin özünü Çok sınavları geçtim de takva olamadı dahil Anlamadım var mıydı ki acep benden daha cahil Demir aldım şu zamandan günahtı yol boyu sahil Şu ömrün bir de kışı var düşünmedim hiç güzünü Murat Gökçe Karsî 19.09.2017 |