KARA TREN OLSAM!..yaşanılmaz bu şehirde karanlık kasvete bürünmüş mezarlıkların sessizliğinde kuşların bile ötesi yok yaşamı yitmiş ruhsuz bir meftayım yokluğuna çıkmaz sokak buralar nere gitsem kaybolsam kahrolası bitik şehirden dağlara çıkıp gezsem ceylanlara el verip koklaşsam el olduğum kaldırımlarda yürümüyorsan eğer posası çıkmış çay demiyim... gitmek gerek dayanılmaz hallerdeyim ölümü beklercesine gömülürcesine her yanımdan nefret öfkeler fışkırıyor ölüp ölüp diriliyorum ben her doğan güne ellerimde kırmızı güller beklerken kapımın zili ansızın çalacak çırpıntılarımı giderecek süprizini beklerken koca bir ömür bitecek!.. gel kurtar beni çekip al zebil hayattan açmayacak vadilerde zambaklar bitmeyecek kışım dilimde ayrılık şarkıları susmayacak bu şehrin sokaklarında aşkımız sonbahar kalacak sevdamızın vuslatına geçit vermeyecek toprağımıza düşemeyen cemreler... hani derler ya ’ ne tadım var, ne de tuzum’ öyleyim sevdiğim yar diye bağrıma bastığım cananım olmayınca yanı başımda cehennemdir cennet mekanlar yürüdüğüm yollar dikendir nefesin, sesin, delice bakışların yıldızlar arasında kayıp giderken boşluğuma ecel şerbeti içirir günbatımlarında kayboluşun gurbet oluşun yabancı diyarlara mahkum eder beni kara tren olsamda kıvrım kıvrım gelsem kollarına! Zafer Direniş ... 17 Eylül 2017 Pazar 02:15 Akşehir |