SUSKUNLUĞUM ALDATMASIN SENİseni kaybetmekti en büyük korkum o da geldi bak başıma yalnızlığım oldu tek arkadaşım sırlarla kaplı dünyamda çekildim kabuğuma sanma suskunluğum çekindiğimden geçmişte içtiğimiz bir fincan kahveden de tükenmiş sen de maziye saygı gün yaşadığın bu gündür unutma her gecenin bir vardır sabahı hangi karanlık sürmüş sonsuza dek hayat dediğin inişli çıkışlı değil mi yapılanlar kaybetmeye değer mi bir düşün gel kendine tükenmişlik sendromu yaşıyorum içimde dışa vurur içimdeki isyan yangınları söndüremem bitmiş takadım koşsam da sana adım adım uzaksın dokunamam ki söyle kalbinde hiç mi yok yerim silindi mi yüreğindeki izlerim gözlerimdeki yaşlarla yolcu ediyorum hayallerimden de sileceğim seni bir gün döner diye bekleme beni ... Refik 16 . 09 . 2017 İstanbul |