Bu gece sana gelmek istiyorum,
gökyüzüne elimi atıp yıldız toplamak istiyorum,
ben bu gece seni sevmek istiyorum,
bu gece
seni sevmek istiyorum.

Ne kadar masum bakışların vardı öyle hanımefendiciğim,
beni o gökyüzü derinliğine sürüklemenin amacı ne ?
Peki ya saçların, peki o kavurucu sıcakların olduğu bir günde gelen rüzgar gibi dalgalanan saçların,
o saçlarının suçu ne ?
neydi bu acımasız bakışlarının,darağacına asılan ipler gibi olan saçların
ama her şeyden güzeldi bakışların,
eğer senin saçının teliyle asılacak isem,
durmasınlar assınlar beni
durma sayın hakim
durma as beni
son kez o saçlarının kokusunu çekeyim içime
son kez değsin saçı,saçımın teline.

Bu gece sana gelmek istiyorum,
gökyüzüne elimi atıp yıldız toplamak istiyorum,
ben bu gece seni sevmek istiyorum,
bu gece
seni sevmek istiyorum

Hayata karşı hiçbir tecrübem yok benim
hiçbir tecrübem oluşmadı oluşamayacak ta
konuşmayı bilmiyorum,beceremiyorum
empati kurmakta zorlanıyorum
ama seninle bakışarak;
ah işte o bakışlarımızla romanlar yazıyorduk
hem de öyle 100 sayfa 200 sayfa gibi yarıda bırakılıp gidilen romanlardan değil
400 sayfalık 600 sayfalık bir aşktan bahsediyorum
ama işte biz bugün o romanın son sayfasına geldik
peki bu roman nasıl bitmeli
kurgulu olup sonu mutlu bitenler gibi mi,
yoksa sahici olup sonu acıyla bitenlerden mi ?