ŞİMDİ GÖKYÜZÜNDE AĞLAYAN BEYAZ MELEKLER VARDIHani var ya neredesin, derken bir köşe başında Belki de yorulmuş, kahveni yudumlarken bir kahvede Hayaleri süslediğimiz bir sevda yokuşunda Gökyüzünü izleyen harelenmiş gözlerin vardı Son saat çaldığı anda, kollar düşermiş yanlara Mor bakışlar ardından ayrılan hep hüzünler vardı Bir damla yaş düşermiş hani o sessiz dudaklara Nefes alışlarında bile acı sükunet vardı Henüz girmişsen benli odana küskün hayalinle Koynunda uyuyan mazin vardı senli düşlerinde Yalnızlık kokan odanda serin bir rüzgar eserdi Duvarda asılı salıncak gülücüklerin vardı Nasıl oldu sensizliğim şimdi anımsar gibiyim Yine de ben soğuk vedalara alışık değilim Artık yeter mi, iyiler de ölmesin kötüler de Şimdi gökyüzünde ağlayan beyaz melekler vardı GünbatımıerkenBehçetBük |
Sevda yüklü, duygu dolu, her zamanki tat ve düzende...
Çok Beğendim...
Kutlarım...
............................................Tebrik ederim, selamlar..