aynaları kırdım paramparça
sen hayatımı darmaduman edip çekip de gittin ya hani ellere
aradan geçen zamanı siktir et ben hala gelemedim kendime aynaları kırdım paramparça görmek istemiyorum kendimi de senin yokluğun başıma bela gibi karşıma çıkıyo gittiğim yerde laftan anlamıyor hiç bir kimse konuşuyorum işte kendi kendime yada hiç kimsenin işine gelmiyor herkes lafta kalmış bugünde gece yanlız kalınca stüdyo da herşeyi yazmak geliyo içimden neyi de anlatcağımı bilmiyorum binlerce duygu geçiyo içimden kalbimden sana bi sesleniş bu haykırıyorum yine en derindennnn ben ben hatırladın mı ben işte ben seni delice seven artık nefret ediyorum senden bunun sebebiyse sadece sen insan bir kez arayıp sorardı ne haldeyim diye düşünmedin sen gönül eğlendirmek ne haddime sadece mutlu olmayı istedim mülteci gibiydim oysa kalbine kemirdin lan bu canımı kemirdin gözlerim de ki umudu yitirdim yitirdim aklı canımdan bezdim ben seni severken sen değiştin sen seni kaybettin vede bittin bitti sonunda sende tükendin anladın ama çok geç oldu güzelim farkına varmışsın tüm herşeyin yolun açık ve şimdi gidebilirsin sana değer vermekle hata yaptım en büyük yanlışımdın anladım garip değil mi? sana inandım sana değer verip umut bağladım gidiş var dönüş yok kalbimde ben bu kalbi bitek sana adadım harcadın duygularımı harcadın böyle mi bitecekti söyle aşkın kalbimde koskoca bi yara açtın parçaladın kalbimi parçaladın bende kendimi şarkılara verdim yazıp çizip duyguları harcadım hayatı ölmek için yaşamıyorum korkum yok ölümden korkmuyorum ahirette hesap var biliyorum ben işte o günümü iple çekiyorum bana yaşattıklarını biliyomusun bilmiyosun sen bunu bilmiyosun çünkü sen sadece seni görüyosun başka hiç birşeyi düşünmüyosun yokluğunda rabbime sığınıyorum hayırlısı diye dualar ediyorum geceler zehir oluyor yatamıyorum yatamıyorummmmmmmm bir gencin haykırışları bunlar sevmiştim onu hemde ölümüne o diskoteklerde kıvırırken ben yolunu gözlüyordum hergece hergeçen gün nefretim oldu daha da hevesle sarıldım kaleme çok sonra duydum ki meze olmuş züppelerin kaldırdığı kadehe şimdi yüzü de kalmadı ki dönmeye hangi yüzle gelecek ki bi söyle ben eriyip tükendim haberi yok gelme lan gelme gelme gelme kaçıncı boş sayfa döktüm içimi söylesene söylesene ne çare gülüşlerimi özlemedin mi benim ben unuttum hatırlamıyom bile derin yara kabuk bağlamaz kızım isyanım sen gibi sahtelere seviyorum deyip yolda bırakana çok seviyorum diyip gidenlere sadık olamadın benim sevgime layık değilsin ben gibi birine ağzımdan çıkan her söz kurşun bunları sok o küçücük beynine patlamaya meyillidir duygular yol vermişim duygulara ey yar hasret treni yeni geçti buradan yine trende bugün boş vagonlar yol gözleyenler boş umutlar yanan biletler söndü umutlar siyaha bürünmüş bütün sokaklar sadık olamaz insan köpek kadar yol gözleyenler boş umutlar yanan biletler söndü umutlar siyaha bürünmüş bütün sokaklar sadık olamaz insan köpek kadar |